Ranking

Sjepapke

ptn

1998

De allereerste editie van het officiële clubkampioenschap vond plaats in 1998. De herinneringen daarvan zijn al wat vervaagd, maar ongetwijfeld niet bij Gerard. Hij pakte zijn eerste officiële titel na een strijd met vooral Jos als concurrent. Op de derde plaats en op enige afstand reeds van dit duo, eindigde de voorzitter Dré.De eerste aflevering was geschreven van wat een legendarisch verhaal zou worden...

1. Gerard 2. Jos 3. Dré

1999

Op overtuigende wijze wint Gerard voor de 2de en opeenvolgende keer de titel! Ook het zilver verandert niet van eigenaar: Jos wordt terug tweede, al kon hij niet beletten dat de kloof met Gerard dit jaar groter was. In hetzelfde jaar behaalt Bart zijn eerste podiumplaats: derde.

1. Gerard 2. Jos 3. Bart

2000

Het millenniumjaar brengt alweer spektakel. Na een felle eindstrijd haalt Jos het nipt maar totaal verdiend van zijn onvermijdbare concurrent: Gerard. Ondanks de ‘handicap’ van examens, bevestigt Bart het resultaat van het jaar voordien met opnieuw brons in de eindstand.

1. Jos 2. Gerard 3. Bart

2001 

Bart zou voor de eerste maal voluit zou kunnen meestrijden voor de titel. Maar Jos en Gerard die de voorgaande drie jaren telkens in de top-2 fietsten, zouden bijzonder te duchten concurrenten worden. Het werd zonder twijfel de hevigste strijd tot dan toe, waarin de drie favorieten er een echte uitputtingsslag van maakten, vol spanning, onverwachte wendingen, vreemde beslissingen, sterke comebacks uit schijnbaar verloren posities, en onuitgegeven historische manoeuvres en uitspraken. Een nek aan nek race die dan toch onverwacht niet pas op het laatste moment werd beslist. Want met nog enkele races te gaan werd de eindstand vastgelegd: dan toch Bart die net op tijd zijn mountainbike van de douane kreeg en zo zijn 1ste felbegeerde titel grijpt. Gerard wordt alsnog tweede omdat Jos in de slotdagen mechanische pech kreeg, voor zijn werk naar Engeland moest en geen kansen meer zag om de eindstrijd nog in zijn voordeel te beslechten. Bart sleept z'n eerste titel in de wacht in een memorabel (fiets)jaar met de 1ste Zwarte Woudreis. 

1. Bart 2. Gerard 3. Jos

2002

Drie jaar na elkaar nu al, vonden we steevast dezelfde namen terug in de top-3, weliswaar in wisselende volgorde. Wat brengt 2002? Niemand die zich ook maar durfde te wagen aan een voorspelling, na alles wat we het afgelopen seizoen hadden meegemaakt. De eerste helft van 2002 is er niemand opgewassen tegen de overheersing van Dré: aanklampen is de boodschap voor de anderen. Eind juni komt er plots een kentering: Steve neemt de leiding over! “Ik word clubkampioen” had hij vooraf nog gezegd…Het bleek achteraf hét sleutelmoment van deze titelrace te zijn. Want geen enkele rit meer sloeg hij nog over vanaf begin augustus en daarmee hield hij woord en stand, net voor Bart die 2de wordt nadat hij nog alles probeerde voor een titelverlenging, zonder succes dus. Dré wordt uiteindelijk 3de en daarmee staat Gerard voor het eerst in vier jaar tijd niet meer op het podium.... Voor de eerste keer wordt ook naast de beker een fameuze wisselbeker uitgereikt: wie 3 keer kampioen wordt, mag deze definitief houden. Achteraf werd beslist dat de telling daarvoor begint vanaf 1998…

1. Steve 2. Bart 3. Dré

2003

Bart doet wat Dré het jaar voordien deed: een wereldstart in het eerste trimester. Maar de prioriteiten lagen meer dan ooit in de bergen, en daardoor werden kostbare ritten voor de titel gemist. Resultaat: halfweg hebben we een nieuwe leider: jawel, Gerard is terug van weggeweest en meldt zich als topfavoriet voor de eindzege (én de wisselbeker!). Maar opvallend: ook Dré blijft sterk meedraaien. Het derde trimester is zeer woelig: van week tot week verandert de stand, maar uiteindelijk slaagt Dré erin om aan de kop van het klassement te komen, naast Gerard. Nog niets beslist, maar Gerard laat dan plots enkele steken vallen. Bart probeert nog tot op de laatste rit, maar het ene puntje dat hij wekenlang achter staat, blijkt onoverbrugbaar… En zo is het de voorzitter Dré die uitgerekend in het jubileumjaar van de club voor de eerste maal de titel pakt! Gerard staat terug op het podium, maar er zat meer in… Bart strandt voor de tweede opeenvolgende keer bij zilver, en weer op amper 1 punt van de eindzege...

1. Dré 2. Bart 3. Gerard

2004

In het 1ste trimester had Bart een wereldstart genomen en telde al snel 2 ptn voorsprong op de eerste achtervolgers. “Met de zegen van de heer is het kampioenschap al gereden”: met die mysterieuze uitspraak van de leider in het klassement kregen de media en de concurrenten stof tot nadenken… Was hij zo zelfverzekerd dat de titelstrijd inderdaad toen al gestreden was? We zullen het nooit weten! In elk geval, het draaide anders uit, want Bart miste in mei enkele ritten, en de tegenstanders grepen hun kans. Het resultaat was opmerkelijk: halfweg het kampioenschap kregen we opeens 3 leiders! Zelden meegemaakt… Niemand waagde zich nu nog aan voorspellingen, mede door het gepoker met de joker.Lange tijd zag het ernaar uit dat het 3de trimester geen verandering zou brengen, totdat Dré een steek laat vallen… In het laatste trimester was er op dag van de sluitingsprijs alweer spektakel: Jos verscheen niet aan de start… En zo kwam Bart na ruim 5 maanden plots terug alleen aan de leiding… Achteraf gezien was dit de beslissende wending in het kampioenschap van 2004. Want in de resterende weken kon BDP de kalmte bewaren en maakte geen fouten meer. Niet simpel, want Dré die Jos nog voorbijstak, bleef in het wiel hangen, klaar om te demarreren. Pas na de allerlaatste rit van het jaar kregen we uitsluitsel: Bart behaalt na een spannende strijd de eindzege. Uittredend kampioen Dré heeft z’n titel met verve verdedigd maar strandt finaal op 1 punt. Jos wordt knap derde op amper 2 ptn van de overwinning. Voor BDP is het z’n 2de titel na die van 2001. Hij deed tegelijk wat weinigen voor mogelijk hielden wat niemand hem voordeed: voor het 6de opeenvolgende jaar staat hij op het eindpodium!

1. Bart 2. Dré 3. Jos

2005

De voorbij jaren was het wel vaker een Sjepapke gelukt om van in de start te demarreren uit het peloton en meteen een strategische voorsprong in het kampioenschap bij elkaar te fietsen. Maar wat Gerard in het 1ste en 2de trimester demonstreerde, was nooit gezien. Met een onvoorstelbare ononderbroken reeks haalde hij het maximum van de punten in de eerste helft van de titelrace, zij het met behulp van 1 joker. De rest was op achtervolgen aangewezen en hoopte op een "chasse patate" van 'the Boss van 't Schrans'.Dat was zonder Gerard gerekend; na het pechjaar 2004 moest het nu voor hem het jaar van de vastberaden terugkeer op het allerhoogste niveau worden. En net op het moment dat de rest dacht terug te komen, plaatste hij een nieuwe demarrage: het kenmerk van een kampioen in spe... Met het laatste trimester nog te gaan leek de eindwinnaar al bekend.En toch, het kampioenschap bij 't Sjepapke staat bekend voor de onverwachte wendingen en ei-zo-na liep het nog het mis voor Gerard. Want een ontketende Jos lukte een opmerkelijke remonte uit de achtergrond en leek zelfs op en over Gerard te zullen gaan. In de laatste rechte lijn werd het plots nog superspannend. Het was - zoals de voorbije jaren- wachten tot de allerlaatste rit om de kampioen te kennen: dan toch Gerard, die met het kleinste verschil de titel pakt. Voor de 3de keer al, en dat is een historisch record! De wisselbeker wisselt dan ook definitief. Jos pakt het zilver, voor het brons is er een ex aequo tussen Steve en Bart.

1. Gerard 2. Jos 3. Steve en Bart

2006

Zelden waren de verwachtingen groter dan bij aanvang van het 9de clubkampioenschap. Met de verrassende reeks toptransfers naar 't Sjepapke verscheen er immers plots een pak meer titelkandidaten, favorieten en outsiders aan de start. Het beloofde de meest open strijd sedert lang te worden.. Ging Gerard voor het onmogelijk gewaande record van 4 eindzeges? Zou Jos de opmerkelijke trend van brons in 2004 en zilver in 2005 verder kunnen zetten? Het waren maar enkele van de prangende vragen.Na het eerste trimester werd al veel duidelijk maar wisten we eigenlijk nog niet veel. Net als in 2002 nam Dré een wereldstart en hij werd alleen leider. Toch is al meermaals gebleken dat een vroege voorsprong niet altijd de voorbode is van eindwinst. Nu zeker niet, want niet minder dan 5 Sjepapkes volgden in het wiel! In het tweede trimester leek er niet veel te veranderen, tot in de slotfase Bart en Guy langszij kwamen vooraan in het klassement. Net als in 2004 kregen we halfweg 3 koplopers. Bovendien volgde de top-7 binnen de 4 ptn. De titelstrijd leek de verwachtingen in te lossen..

Maar het derde trimester bracht vroeger dan gedacht de ommekeer! Guy verschijnt plots alleen op kop: Dré raakte geblesseerd en Bart liet (al dan niet bewust) de titelambities wegwaaien op de top van de Ventoux.. Roel, Gerard en Gino kwamen vooraan terug aansluiten. Het laatste trimester moest de beslissing brengen. Maar Guy versaagde niet!Ondanks alle kritiek in de pers over een te defensieve koersstijl, de vreemde timing van discussies over reglementswijzigingen in overleg met de UCI en de inspanningen van de achtervolgers, behield hij het overzicht op de wedstrijdsituatie.. Méér nog, Guy behaalde zijn eerste titel met een voorsprong die we de laatste jaren niet meer gekend hadden!De eindbalans van dit clubkampioenschap is gemengd. Enerzijds een winnaar die opmerkelijk genoeg geen enkel zwak moment leek te kennen, waardoor de spanning om de eindwinst vrij snel verdween. Anderzijds finisht niet minder dan 4 man (Roel, Gerard, Dré en Bart) ex aequo met zilver en ook Gino pakt zijn eerste medaille (brons). Nooit eerder ook stond er zoveel volk op het podium.. En eindelijk verschijnen nieuwe namen mee in de spotlights. De toon voor de komende jaren lijkt gezet. En het klinkt goed..

1. Guy 2. Roel, Gerard, Dré en Bart 3. Gino 

2007

Bij de peilingen vooraf kwam er één naam als topfavoriet uit de bus: Jos! Niet minder dan 38% ziet in hem de nieuwe clubkampioen. Roel volgt op een tweede plaats met 19% en 14% gelooft dat Gerard dit jaar een ondenkbaar record van 4 zeges zal vestigen. Uitzonderlijke exploten in de 10de titelrace?
In het eerste trimester neemt Roel een snelle start. Jos is echter attent en weet de kop over te nemen aan het eind van het eerste trimester. Maar met 13 man in de top-5 is absoluut nog niets beslist.
Het 2de trimester brengt geen verschuivingen aan de top van het klassement; Jos, duidelijk bezig aan een sterk jaar, behoudt 1 punt voorsprong op Roel. Gerard weet zich als enig te handhaven op de 3de plaats. Met andere woorden: de prognoses lijken uit te komen!Het derde trimester zorgt meteen voor een koude douche: Gerard mist de eerst rit. Jos rijdt een voortreffelijke Tour des Vosges, maar blijft ook daarna attent voorin koersen. Halfweg september moet ook Roel een lengte extra laten. De titelstrijd lijkt in een beslissende plooi gevallen, temeer omdat ook Gerard nog een rit mist. Niet minder dan 4 Sjepapkes staan ex aequo op 1 punt van het podium bij de start van het laatste trimester. Komt er alsnog een hergroepering? Het laatste trimester moest nog steeds gereden worden. Jos laat de kans op een kers op de nu al smakelijke taart niet liggen: hij rondt een superseizoen af met een 2de titel uit z'n carrière! Roel bevestigt alweer met zilver en blijft een kwartet voor dat beslag legt op de bronzen medaille: Gino, Bart, Bert R. en natuurlijk ook Gerard.Met 6 man op het podium, de pronostieken over de topfavorieten bij aanvang van het seizoen gerespecteerd en een indrukwekkend sterke Jos als clubkampioen, heeft dit clubkampioenschap een mooi orgelpunt gekregen. Jos pakt 7 jaar na z'n eerste titel opnieuw de eindzege en kan vanaf nu gaan voor de triple. Gerard was alweer op de afspraak, Bart haalt z'n 9de opeenvolgende podiumplaats en de revelaties van de jongste seizoenen hebben bevestigd...

1. Jos 2. Roel 3. Gino, Bart, Bert R. en Gerard

2008 

De voorspellingen bij deze titelrace waren duidelijk maar niet unaniem: 35% van de ondervraagde Belgen zag in Gerard de nieuwe kampioen. Maar in de top-3 werd Jos het meeste vermeld. Niet toevallig zette men in op deze twee Sjepapkes die hun weg naar het podium kennen. Seppe, Roel en Bert R. werden als belangrijkste outsiders genoemd. De titelstrijd start veelbelovend want na het 1ste trimester staat er nog 7 man op kop. Tijdens het 2de trimester wisselende de posities voortdurend maar de kopgroep wordt uitgedund: halfweg krijgen we een leidersduo. Jawel... Jos en Gerard, de twee topfavorieten! De achtervolgende groep met Roel, Bert R. en Gino volgt op amper 1 punt. Maar daags na de afterparty van de Ronde van de BeDeLux werd Jos alleen leider. Na de tweedaagse van Gent lieten de achtervolgers steken vallen en Gerard viel 'out' met een polsbreuk. De strijd leek gestreden.

In de strijd voor de overige podiumplaatsen was er echter nog veel suspens met Gino die komt opzetten. Gerard wist tijdig zijn comeback te maken en Bart keerde vanuit een verloren alsnog terug en haalt voor de 10de opeenvolgende keer het podium. Jos verlengt zijn titel, de 3de in zijn carrière, met een straatlengte voorsprong! 

1. Jos 2. Gerard en Gino 3. Bart

Bij de eerste editie van een nieuw kampioenschap, dat der constructeurs, gaat de titel met overmacht naar Moozes. Trek en Giant vervolledigen het podium. 

2009 

De voorspellingen vormden geen verrassing: opnieuw figureerden Jos en Gerard, beiden 3-voudig titelhouder, bovenaan de tabellen van de gokkantoren. Kon één van hen een legendarisch record van vier titels behalen? Coup de théâtre tijdens de eerste rit: Jos verscheen aan de start maar niet in tenu! Een nieuwjaarskado aan de concurrenten? Was hij zo zeker van zijn stuk? Na het eerste trimester zijn er nog 2 leiders, maar geen Gerard, wel Bart en Bert R. In het 2de trimester worden hoge opkomsten genoteerd, maar de leiders houden stand. Maar Jos én Gerard volgen op amper 1 punt... Dré, Roel en Gino - geen onbekenden op het podium - zijn de volgende achtervolgers.In het derde trimester zou de Tour à la Provençale mee de beslissing brengen. Drama bij de start: Gerard komt ten val en is meerdere maanden out! Weg kansen op een nieuwe, 4de titel. Bert R. rijdt niet mee en zo komt Bart alleen aan de leiding, voor Jos, Bert R. en Dré. Een nieuwe naam duikt op in de top-5: Eric De Busser. Van deze laatste zouden we nog gaan horen. 

Er valt iets op bij de tussenklassementen: Pinarello, de constructeur van Bart en Bert H. zet plots koers naar een historische treble: de zege in het individueel kampioenschap, dat van de constructeurs én de koppositie in de ranking aller tijden komt binnen bereik en dat in één en hetzelfde seizoen! Maar zelden eindigt de titelrace bij 't Sjepapke zonder verrassende ontknopingen. Want net voor het opdraaien was er... de terugkeer van de Boss! Gerard keert terug uit revalidatie én redt voor zijn constructeur Moozes de strijd om de constructeurstitel. Geen 'treble' voor Pinarello, maar Bart pakt wel zijn 3de kampioenstitel én neemt na 12 jaar de leidersplaats over van Gerard - the Boss - in de ranking aller tijden. 

1. Bart 2. Jos 3. Bert R.  

2010 

In 2010 nam de nr. 3 van 2009, Bert R., de beste start. Hij leidde na het eerste trimester met 1 punt voorsprong op Jos en Gerard. Maar ook Roel, Bart, Christof, Eric, Pascal en Dré kwamen goed weg. In het tweede trimester gaan 2 renners aan de haal in een poging om de kloof met de eerste achtervolgers te dichten: Richard en Gino. Bert R. vergrootte zijn voorsprong verder. Hij telde halfweg het kampioenschap al 4 ptn voorsprong op Jos! Gerard telde 5 ptn achterstand. Op een gedeelde 3de plaats volgden Eric en ook Gino die de aansluiting uit de achtergrond had gemaakt. Was het kampioenschap al gereden? 

Het derde trimester bracht weer spanning en sensatie. Uittredend kampioen Bart kwam nu op toerental en reed een quasi foutloos parcours. Enkel Eric kon in het wiel blijven, de kloof met de anderen bedroeg 5 ptn of meer! En de leider in het klassement, Bert R., kon deze aanval niet beantwoorden. Het klassement zag dan er dan ook met de klap compleet anders uit: Eric werd de nieuwe leider met 2 ptn voorsprong op Bart, die vanuit een schijnbaar verloren positie plots helemaal terug in de titelrace zat.. Op 4 ptn volgden Dré en Bert R. Het laatste trimester zou als vanouds de spannende ontknoping brengen... Drie renners, Bart, Gino én ook Bert R. die zijn 2de adem had gevonden, noteerden de hoogste punten. Maar was het genoeg om leider Eric te verschalken? Nee hoor, Eric hield stand en sleept de titel 2010 in de wacht! Zijn eerste podium en meteen het hoogste schavotje! Sterk! Hij telde aan de meet 1 ptn voorsprong op Bart die dan toch weer het podium haalde en 2 ptn op Bert R. die wellicht dé kans op eeuwige roem gemist had. Certitudes Jos en Gerard vielen net naast het podium, waardoor Bart in de ranking aller tijden versterkte. 1. Eric 2. Bart 3. Bert R. 

Bij de constructeurs krijgen we een spannende strijd maar met nieuwe namen. Na een fel duel is het Specialized die gaat lopen met de titel en dat met een nipte voorsprong op Cervelo. Canyon vervolledigt het podium. Moozes raakte dit jaar niet verder dan een 4de plaats en diens uitdager in 2009, Pinarello werd nu 5de.

2011 

De titelstrijd van dit jaar barstte meteen los met niet minder dan 5 leiders na het eerste trimester: Eric, Jos, Gerard, Bert R. en Dré. In het tweede trimester reden Eric en Gerard op kop. In de tussenstand halfweg blijven zij dan ook over als leidersduo. De eerste achtervolgers zijn Dré en even verder Bart en Bert R. In het derde trimester maakt the Boss het verschil: hij rijdt zijn laatste medevluchter uit het wiel. Eric volgt op 1 punt, Bart al op 4 ptn. Op iets meer afstand nog Bert R. maar ook Gino die dit trimester een mooie remonte lukte. In het laatste trimester worden alle registers open gegooid. Jos bepaalt het tempo en sprokkelt nog de meeste punten. Eric maar ook Gino en Dré zetten de leider nog sterk onder druk, maar die plooit niet! Gerard Van Rompaey schrijft geschiedenis: voor het eerst wint een Sjepapke voor de 4de maal de titel van clubkampioen! Een prestatie die tot dan voor onmogelijk werd gehouden... Uittredend kampioen Eric bevestigt op prachtige wijze maar strandt op 1 punt. Brons gaat naar Bart, die daarmee een onwaarschijnlijke reeks van 13 opeenvolgende podiumplaatsen neerzet. In de stand aller tijden nadert Gerard tot op 1 punt van leider Bart. In dat klassement stijgt Eric van plaats 7 naar 4. 

1. Gerard 2. Eric 3. Bart 

Bij de constructeurs gaat de eindwinst op overtuigende wijze naar Canyon! De oud-kampioen Specialised bevestigt met zilver en, enigzins verrassend is het Merckx dat brons behaalt. Moozes, tot voor kort de referentie in dit kampioenschap, moet dit jaar Bulls en Diamant laten voorgaan. Van een ommekeer gesproken.

2012 

De 15de editie van het clubkampioenschap wordt niet op basis van regelmaat betwist, maar op basis van de form van de dag! Een 'blinde' tijdrit moet beslissen wie met de beker mag pronken. De deelnemende Sjepapkes trekken vooraf een bepaalde gemiddelde snelheid die ze vervolgens zo dicht mogelijk moeten benaderen op een uitgestippeld traject waar inschattingsvermogen, zelfkennis, behendigheid én vooral gevoel voor timing cruciaal zijn... Als alle tijden en tijdsverschillen zijn opgemeten komt een podium uit de bus met gloednieuwe clubkampioen: Christof pakt zijn allereerste titel ! Op de tweede plaats nog een nieuwe naam die zich in de 'hall of fame' vestigt: Peter. En Steve pakt met brons zijn derde medaille, na winst in 2002 en brons in 2005. Maar ook Gino pakt brons! In de stand aller tijden verandert er in de top-3 niets, maar Steven en Gino komen aansluiten op plaats 5 bij Eric. 

1. Christof 2. Peter 3. Steve 

Er werd dit jaar geen titel der constructeurs uitgereikt.

2013 

Een jaar zonder...

2014 

Het clubkampioenschap kent opnieuw een alternatieve formule: via diverse proeven en proevingen op de sluitingsprijs van het wegseizoen werd de eindstand opgemaakt met één duidelijk winnaar: Seppe van Olmen! Hij sloot een pact met de duvel en dat leverde de zege op. Zilver is voor Pieter Verboven en het brons gaat naar Eric. Daarmee treden opnieuw 2 nieuwe namen toe tot de Hall of Fame, waarin ondertussen al 14 Sjepapkes een plaatsje veroverd hebben in de ranking aller tijden van het clubkampioenschap. 

1. Seppe 2. Pieter V. 3. Eric

2015

Misschien wel de meest originele titelrace tot dusver: De Slimste Koers ter Wereld kondigde zich aan als een mysterieuze maar spannende wedstrijd en dat werd het ook!  Na een behendigheidsproef in de wei op de fiets, volgde een fotoronde tijdens een tijdrit van Morkhoven naar Noorderwijk. De finale was een wedstrijd surplacen, met als resultaat dat de traagste renner wint! Seppe, die aan de afsluitende proef als allerlaatste in de tussenstand moest beginnen, versloeg alle andere Sjepapkes en sleepte zo verdiend zijn tweede opeenvolgende titel in de wacht! Oud-winnaars Christof en Eric vervolledigden het podium. Alle drie klimmen ze op in de ranking aller tijden.

1. Seppe 2. Christof 3. Eric

2016

Dit jaar opnieuw een ééndagsstrijd om de titel van clubkampioen. Na een mix van sportieve opdrachten en een bevoorradingstest tegen de klok werd een finalespel gespeeld zoals in 'Eeuwige Roem'. Per twee stonden Sjepapkes tegenover elkaar op een klein speelveld met een hoge wand in het midden waardoor ze elkaar onmogelijk konden zien. De opdracht: een ei heen en weer gooien en ervoor zorgen dat je het zelf niet laat vallen binnen de lijnen. In de strijd voor het podium haalde Bert H. zijn eerste medaille (brons). Ook voor Kurt was het zijn eerste medaille (zilver). Maar in de finale voor het (ei)geel - zeg maar goud -  haalde Seppe het alweer. Want het is zijn derde titel op rij, een primeur in de geschiedenis van het clubkampioenschap. In de ranking aller tijden stijgt hij naar plaats 4!

 1. Seppe 2. Kurt 3. Bert H.

2017

De sterkste Sjepap ter wereld! Dat was het thema van de titelrace 2017. Het hele peloton moest koers zetten naar de locatie in beeld: de Aspergeberg! Die werd het decor van de diverse klim- en afdalingstijdritten. Eentje met een gocar met in de remorque aangepaste gewichten zodat iedereen dezelfde massa naar boven moest krijgen.. En eentje met een ‘en danseuse’ fiets zonder remmen... 
Naast de krachtexplosie kwam nog een verraderlijke ronde: zonder horloge naar boven en terug fietsen in een tijd die zo dicht mogelijk bij de 3 minuten zat... Na het nodige telwerk bij de Sjepapkes – er zat behoorlijk wat rek op 3 minuten - én door de jury (∑ (X kracht , Y remtechniek , Z tijd) * [√ ( 1 / gewicht renner + contragewicht] = klassement), werd de uitslag bekendgemaakt. 
Seppe kwam als 3de uit de bus. Op de tweede plaats eindigde Bart die sinds heel wat jaren terug een medaille pakte. Maar de sterkste Sjepap en nieuwe clubkampioen is Kurt! In de "hall of fame" stijgt hij naar plaats 7. 

1. Kurt 2. Bart 3. Seppe