In de etappe van Bouillon naar Perl konden heel wat herinneringen aan 'de sfeer van de grote dagen' tijdens eerdere "Tours de Sjepapkes" worden opgehaald. De eerste 50km tot de grens het GHD Luxemburg zijn dezelfde als destijds in de 5de rit van de Ronde van België (2004). We naderen ook even de 500m hoogtegrens. Vervolgens doorkruisen we het kleine maar bijzondere mooie en fietsvriendelijke buurland van west naar oost. De passage langs Esch-sur-Sûre is één van de vele hoogtepunten. De daaropvolgende klim naar Eschdorf doet ons echter zonder pardon terugdenken aan de bijzonder lastige rit door dit land tijdens de Zwarte Woudreizen. Toch vertoont deze etappe in de Ronde van de BeDeLux een minder nerveus ritprofiel als destijds. Na Eschdorf volgt inderdaad zowaar een qua hoogteprofiel bijzonder rustig intermezzo van wel 40km, doorheen de vallei van de Alzette. We zetten nu pal koers naar het zuiden, richting de hoofdstad Luxembourg. Een welgekomen verademing, want na 125km volgt de aanloop naar de Senningerberg; de top ligt op 400m hoogte. Wat dan volgt, is puur genieten én alweer terugdenken aan die legendarische uitspraak van de voorzitter: "Vanaf nu is het bergaf tot aan de Moezel!". Hij gaat wéér gelijk krijgen... In Remich krijgen we de prachtige rivier en vallei te zien. In tegenstelling tot tijdens de Zwarte Woudreis dalen we niet tot helemaal onderaan af, maar blijven we nog even tussen de wijngaarden een panoramische route volgen. Nabij Schengen steken we dan de Moezelrivier over én meteen ook de landsgrens met Duitsland. Wie vanop deze brug naar rechts kijkt, moet 'bonjour' zeggen, want daar is Frankrijk weer! Nabij dit bekende drielandenpunt ligt de bestemming: Perl. De slotklim en danseuse kan er nog wel bij, want een blij weerzien met één van de meest legendarische stopplaatsen uit de clubgeschiedenis wacht... Vraag maar Wies..
